Włochy

Witajcie! Jedzenie to nieodłączny składnik kultury danego kraju. Wszyscy wiedzą, gdzie jadać ślimaki oraz gdzie pije się najlepsze piwo. Kuchnia włoska jest niezwykle znana, popularna i aromatyczna. Jednocześnie jest wiele potraw, które łatwo ugotować samemu, a które z drugiej strony zachwycą naszych przyjaciół czy gości. Postaram się wprowadzić Was w świat kuchni włoskiej:) A jeśli Wy znacie przepisy na jakieś pyszności, to nie chowajcie ich po szufladach tylko podzielcie się z nami.Wszyscy chcemy skosztować:) Czas ruszyć w naszą podróż kulinarną po Italii!!

na początek : tortellini w pomidorach

czas przygotowania: do 30 minut

składniki:
paczka tortellini= pierożki z nadzieniem ( już do kupienia w polskich sklepach)
4 duże pomidory
opakowanie serka homogenizowanego
3 łyżki olej
1 duża łyżka majonezu ( testowałam z Helmans i Kieleckim)
pieprz, sól, bazylia do smaku

sposób przygotowania:
na osoloną wrzącą wodę z dodatkiem łyżki oleju wrzucić tortellini. kiedy będą się gotować ( po jakichś 15-20 min.) odcedzić i przelać zimną wodą. [ uwaga!! żeby się nie rozgotowały, bo nie będą ani wyglądać estetycznie ani dobrze smakować.] pomidory spażyć wrzątkiem i obrać ze skorki. pokroić na małe kosteczki [ 1cm na 1 cm], wrzucić do miski. sos: w innym naczyniu wymieszać serek homogenizowany [ naturalny oczywiście, bez żadnych dodatków, ewentualnie, ale to naprawdę ostatecznie ziołowy] z łyżką majonezu i 2 łyżkami oleju, dodać sól i pieprz, bazylię, najlepiej świeżą, drobniutko posiekaną dodać do smaku. sos powinien być łagodny,ale jeśli ktoś woli ostry można domieszać łyżkę musztardy. wymieszać wszystko razem.
podawać na zimno.

smacznego :)

Świetny temat Kasia!
Ja jedzenie włoskie wręcz uwielbiam, i naprawdę sądzę że mają jedną z najlepszych kuchni świata. Tortellini w pomidorach nie jadłem jako tako ale na pewno są wyśmienite. Osobiście uwielbiam pizze - ale tylko zrobioną a Napoli, (compreso provincia) - no i frutti di mare. Też czasami na mieście można na szybkiego zjeść Frittelle di alghe, uwielbiam te zrobione w formie kułeczek przysmaki z roślinami morza. Jako ze jestem mężczyzną który nie zna się na gotowaniu włoskich dań nie skuszę się napisać żadnego przepisu bo kto wie co by z tego wyszło , ale czekam z chęcią na kolejne równie ciekawe przepisy.

_________________
http://www.wlochy.edu.pl - Portal edukacyjno - informacyjny, email: [email protected]

dzisiaj o typowej, klasycznej potrawie, czymś co nierozerwalnie kojarzy się z Italią.
myślicie Italia mówicie ( nie... nie Żywiec :) spagetti !!

spagetti przygotowuje się banalnie. ale trzeba kunsztu, by przyrządzić je dobrze.
co zrobić, by smakowało?

czas przygotowania: do 50 minut

składniki:
makaron do spagetti (polecam Lubella)
oliwa z oliwek
łyżeczka masła
4 duże pomidory
łyżeczka koncentratu pomidorowego
0.5 kg mięsa mielonego ( najlepiej pomieszać drobiowe z wieprzowym)
sól, pieprz, bazylia, oregano

sposób przygotowania:
zaczynamy od wrzucenia mięsa na patelnię, na której uprzednio wlaliśmy łyżkę oliwy i roztopiliśmy masło. mięso będzie się smażyło długo, aż się ładnie zrumieni, trzeba je mieszać i uważać, by się nie przypaliło. nie zniechęcajcie się, dobrze wysmażone mięsko to podstawa. jeśliby z mięsa wytopiło się za dużo tłuszczu, tak, że mięso by 'pływało' należy tłuszcz odlać.
makaron wrzucić na osolona wodę z łyżeczką oliwy. gotować do miękkości( około 15-20 min). odcedzić i przelać zimną wodą. uwaga nr 2: makaron nie może być rozgotowany !!
obrać pomidory ze skórki( najłatwiej spażyć je uprzednio, wtedy skórka sama schodzi), pokroić na małe kawałki lub przetrzeć przez tarkę, wrzucić do garnka, na oleju smażyć aż do uzyskania w miarę spójnej konsystencji.dodać koncentrat pomidorowy( nada ostrości smaku).
wymieszać mięso z pomidorami, doprawić bazylią i oregano ( w proporcjach 4:1).
podawać z listkiem bazylii dla ozdoby i chlebkiem czosnkowym.

tajemnica spagetti tkwi w tym, by sos nie był rzadki.

smacznego :)

Obok spaghetti chyba najbardziej popularna potrawa włoska...

PIZZA-sądzę, że nie jest to trudna potrawa a ile daje frajdy zrobienie pizzy przez siebie w 100% :)

Składniki do ciasta:

* 2 szklanki mąki pszennej(ciężko jest podać dokładne proporcje, jak ciasto będzie za mokre, to nie bać się dosypać mąki :)),

* drożdże (ja dodaje drożdże w saszetce, bo łatwiej je wymierzyć, daję wtedy jedną taką), zwykłe drożdże jak najbardziej są dobre, ale musicie przekonać się ile ich dorzucić...

* 1,5 łyżki oliwy z oliwek

* 0,5 szklanki wody przegotowanej i lekko ciepłej (nie gorącej!) lub mleka lub tego i tego ale żeby razem dało 0,5 szklanki :)

* 0,5 łyżeczki soli

* 1,5 łyżeczki cukru (o tym pamiętajcie, bo inaczej ciasto nie urośnie :))



Sposób przygotowania:

W szklance z ciepłą wodą (mlekiem lub tym i tym) rozrabiamy drożdże, polecam tu dodać cukier i odstawić to na 5 minut w temperaturze pokojowej. Łączymy nasz "roztwór" z mąką, dobierając odpowiednie proporcje mąki by ciasto wyglądało jak ciasto a nie błoto :) Dodajemy sól i oliwę. Gdy wszystko będzie miało odpowiednią konsystencję, to możemy odstawić ciasto na co najmniej 10-15 minut.

Mamy gotową bryłę ciasta i co teraz?

Nagrzewamy piekarnik do 220 stopni C. Blachę na której rozłożymy pizze do pieczenia smarujemy (ja polecam) oliwą z oliwek. Ciasto należy teraz rozwałkować, lub ręcznie rozciągnąć i rozłożyć na poprzednio przygotowanej blaszce... Teraz smarujemy to surowe ciasto jakimś sosem pomidorowym lub keczupem (ale naturalnym!! może być Włocławek). Dodajemy składniki i tutaj nic nie sugeruję :) na !!KONIEC!! posypujemy te składniki utartym żółtym serem. Pizze wkładamy do piekarnika. Czas pieczenia ok 20 minut, ale to zależy od sprzętu, więc radzę co jakiś czas do niej zaglądać.

!!SMACZNEGO!!

Corvo!
nie masz pojęcia jak się cieszę, że napisałeś o pizzy. Jest to temat, którego w żaden sposób nie da się pominąć, a ja nie posiadam (jeszcze :)) niestety doświadczenia przyrządzania pizzy.
Sama chętnie wypróbuję przepisu:D

Kochani, zachęcam wszystkich do dzielenia się przepisami ! Na pewno niektórzy z Was jeśli nie wszyscy eksperymentowali kiedyś z kuchną włoską !!

pozdrawiam!

Mamy święta Wielkanocne, więc może zna ktos przepis na jakiś świąteczny włoski przysmak? Co prawda nasze kultury się różnią tradycją tak więc z pewnością są jakieś smakołyki kturych nasze brzuszki nie znają a na pewno ich sobie nie odmówią ;)
Jeszcze raz zachęcamy do pisania!
Życzę smacznego!!! ;O)

Ci sono milioni e milioni di specialita con i funghi ..io spesso mi diverto a crearne alcune..Questa che sto per presentarvi non e una mia invenzione.E una rivisitazione delle tradizionali "Pennette alla boscaiola".Ognuno le cucina a modo proprio ...a me piace molto cucinarle cosi.E una ricetta molto facile,rispetto alle pappardelle o agli occhi di lupo coni funghi porcini(gli ingredienti di queste li conosco solo io....))))ma e comunque molto gustosa e invitante, adatta a ogni tipo di palato , persino a quello piu raffinato!Buon lavoro!

INGREDIENTI(per 4 persone):
-una piccola cipolla
-5 cucchiai di olio extra vergine d'oliva
-due fettine di prosciutto cotto
-un barattolo di passato di pomodoro
-funghi champignon
-una confezione di panna da cucina(ATTENZIONE!!!!non quella per i dolci):-)
-3 cucchiai di parmigiano ,o a vostro gradimento .

PROCEDIMENTO:
prendete una padella abbastanza grande e mettete a soffriggere nell'olio la cipolla sottilmente affettata .Fatela rosolare giusto un po.Attenzione a non farla bruciare altrimenti rovina il sapore di tutti gli altri ingredienti..
prendete il prosciutto e i funghi , sminuzzati e fateli soffriggere giusto 2 minuti, aggiungendoli all'olio e cipolla , poi rialzateli dalla padella e fate attenzione a lasciarvi tutto l'olio precedentemente versato. RIponeteli in un piatto per poi inserirli a meta cottura.
Nel frattempo potete aggiugere all'olio e alla cipolla il passato di pomodoro . Lasciatelo cuocere circa 10 minuti a fiamma medio-alta e aggiugeteci , quindi il precedente miscuglio di funghi e prosciutto .
Lasciate essicccare il sugo(dovete aspettare che diventi piu omogeneo e che sia definitivamente cotto).
Infine, aggiungete al composto la panna e i cucchiai di parmigiano..mescolate bene .Dovrebbe uscire una salsa di colore quasi rosa!!!!(se tutto e andato bene!!!). COlate le pennette ,precedentemente cotte e aggiungetele al sugo. Mescolate!!Voila...le vostre pennette alla boscaiola sono pronte per essere mangiate!!
BUon appetito!!

A ja dodam małą, prostą rzecz, która często mnie ratuje gdy chcę coś zjeść szybko i nie męczyć się przy tym

Sałatka z tuńczyka i kukurydzy
- puszka tuńczyka
- puszka kukurydzy
- majonez
- sól, pieprz
- oliwa z oliwek

Banalnie proste - wrzuca się wszystko do garnka i miesza
I jest gotowe, dodać kawałek pieczywa i mamy kolacje

Do tego w Italii wychodzi to bardzo tanio ok. 1euro, takie "studenckie" jedzenie.
Co nie oznacza, że braknie mi zup czy schabowego - też się czasem zdarzają w jadłospisie

_________________
Ex-Erasmus na Università degli Studi di Firenze, Facoltà di Ingegneria Civile. www.Wlochy.edu.pl

Nie śmiem co prawda dodawać tu żadnego przepisu, jako że w tej dziedzinie dopiero raczkuję, ale zapytać muszę, bo nie daje mi to spokoju;) Czym charakteryzuje się gatunek sera galbanino albo przynajmniej do czego w smaku jest podobny? [Michał: zanotuj;) Oto post pierwszy;)]

No właśnie zauważyłem
Tak trzymać
Ale z pytaniem Ci nie pomogę, bo nie wiem czym się charakteryzuje ten ser Jadłem go, ale dawno temu...

_________________
Ex-Erasmus na Università degli Studi di Firenze, Facoltà di Ingegneria Civile. www.Wlochy.edu.pl

A nie mógłbyś sprawdzić empirycznie dla odświeżenia?;)

Cześć!
Trzy lata temu byłam we Włoszech. Do domu, w którym mieszkałam przychodziła Włoszka i przygotowywała jedzenie na cały dzień. To były proste potrawy, najczęściej z warzyw, bo ja nie jestem zbyt mięsożerna, ale bardzo pyszne. Wydawałoby się, że skoro takie proste, to na pewno łatwo je zrobić, więc wróciłam do Polski i postanowiłam przygotować niektóre z nich. I wiecie co?, to wcale nie jest takie proste. Te zrobione przeze mnie nie smakowały tak jak te przygotowane przez Karlę. I wcale nie chodzi o produkty, ja robiłam zakupy i robiłam je w supermarkecie, a w supermarketach jedzenie jest takie jak i u nas, czyli nie smakuje tak jak kupione od rolnika na bazarze. Myślę, a nawet jestem tego pewna, że Karla miała dużo większe doświadczenie niż ja, a poza tym jedzenie przygotowane przez kogoś dużo lepiej smakuje, od tego przygotowanego przez nas samych, nawet jeśli miałyby to być zwykłe kanapki:)
Jednak jest coś, co robię, jest banalnie proste i smakuje:

Crostini, czyli coś na przystawkę.
Są dwie wersje: do każdej z nich potrzebne są suchary

I wersja:
- masło
- wędzony łosoś
- cytryna
Smarujemy suchary masłem, układamy wędzonego łososia a na wierzchu cienki plasterek cytryny:) prawda, że proste?

II wersja:
- puszka tuńczyka w sosie własnym
- majonez
- kapary ze słoiczka, w occie
- papryka, ale odpowiednio przygotowana (paprykę opalić nad gazem, żeby zeszła skórka, oczyścić, pokroić wzdłuż np. na cztery części, paprykę z kilkoma ząbkami czosnku włożyć do oliwy i pozostawić aż papryka zmięknie)
Odlać sos z tuńczyka - tuńczyk powinien być "suchy", dodać majonez i ugnieść na pastę, smarować pastą suchary, na wierzchu ułożyć kapary i marynowaną paprykę pokrojoną w cienkie paseczki. Ja często jadam to bez papryki, z samymi kaparami - też smakuje.
Smacznego!

mhmmmm i tak nie ma to jak prawdziwe, włoskie TIRAMISU!!:):):)

Jasne, TIRAMISU nic nie pobije:)
Ale przypomniałam sobie jeszcze jedną prostą przystawkę:

BROKUŁY
- ugotowane i podzielone na cząstki brokuły, na półwardo
- jajko
- mąka
- sól, pieprz
Jajka roztrzepać, posolić i popieprzyć. Brokuły obtaczać w mące, moczyć w jajku i smażyć na patelni. Tak samo można robić finocchio, czyli koper włoski. Można też tak przygotować kwiaty cukini i bakłażany, ale surowe nie gotowane.

Pozdrawiam

[ Dodano: 2007-10-31, 15:15 ]
Cześć!
Ja dzisiaj mam ciekawostkę dotyczącą kulinarnego symbolu Włoch, czyli makaronu. Włosi spożywają rocznie półtora miliona ton makaronu!, to jest 28 kilogramów na jednego mieszkańca i oczywiście są zdecydowanym przodownikiem, zaraz za nimi jest ... Wenezuela, ale tam jeden mieszkaniec zjada tylko 12 kilogramów. Polacy należą do średniaków - 5 kilogramów na jednego mieszkańca. Ja zdecydowanie przekraczam tą normę:)
pozdrawiam
alina

Polecam tramazzini - bardzo pyszne i szybkie, oczywiście te włoskie sa smaczniejsze (nie wiem jak oni to robia), ale moje tez są smaczne

Chleb tostowy - obkrajamy cienko skórkę, każdą kromkę smarujemy majonezem i sypiemy odrobinę pociętej sałaty zwykłej, lodowej lub pekińskiej i
przekładamy:

- wersja ! : tuńczykiem, pomidorem bez skórki, tartym serem
- wersja 2: mozzarella, pomidorem bez skórki, odrobina bazylii, kropelka maggi
- wersja 3: szynka pocieta w drobne paseczki, odrobina sosu pomidorowego, startym serem

Potem składamy jak zwykła kanapkę, przekrajamy po przekatnej, żeby wyszły takie złozone trójkąty, przyciskamy lekko, żeby wszystko przylegało do siebie. Zakrywamy na tacy zwykła ściereczką lniana (taka jak do wycieranai naczyń), ściereczkę spryskujemy wodą lub mlekiem i wstawiamy do lodówki na 2-3 godziny.
Życzę smacznego!